Francisco Gaspar Sanz de Benemejís 1a 1b 2a 3a 3b 4a 5a 6a 7a 8a 5b 9a 10a 3c 11a 12a 12b 12c

Nombre al nacer Francisco Gaspar Sanz de Benemejís
Nombre al nacer Francisco Sanz de Benemejís, Señor de Montichelvo
Sexo masculino
Edad de defunción como 72 years

Eventos

Evento Fecha Lugar Descripción Notas Fuentes
Nacimiento hacia 1485   estimación basada en que era mayor de edad en 1510 y de edad militar en 1522
 
Ocupación 4 enero 1510   Señor de Montichelvo
11a
Ocupación 1522   Caballero de las tropas del Virrey de Valencia, Diego Hurtado de Mendoza, Conde de Melito, en la guerra de las Germanías
9a 5b
Residencia antes de 1523 Xàtiva En 1523 dejó de residir en Xàtiva
13a
Residencia antes de 1532 Xàtiva En 1532 dejó de residir en Xátiva
13b
Título Nobiliario 15 noviembre 1537   Señor de Benemejís, antes de Montichelvo
6a
Título Nobiliario 17 enero 1542   Señor de Benemejís, antes de Montiservo
7a
Defunción 1557    
4a
Testamento 14 mayo 1557   publicado en esta fecha por Pere Pascual Perpinya, notario
1a 1b 3a 4a

Padres

Parentesco con la persona principal Nombre Parentesco dentro de esta familia (si no es por nacimiento)
Padre Juan Sanz, Doctor en Leyes
    Hermano     Juan Sanz de la Llosa
         Francisco Gaspar Sanz de Benemejís

Familias

    Family of Francisco Gaspar Sanz de Benemejís and Violante de Pròxita
Casados Esposa Violante de Pròxita
  Hijos
  1. Nofre Sanz de Benemejís, Señor de Benemejís
    Family of Francisco Gaspar Sanz de Benemejís and Leonor Sanz de Señera
Casados Esposa Leonor Sanz de Señera
    Family of Francisco Gaspar Sanz de Benemejís and Ángela Boil
Casados Esposa Ángela Boil

Atributos

Tipo Valor Notas Fuentes
ID Gramps fusionados I1091
 

Árbol

  1. Juan Sanz, Doctor en Leyes
    1. Juan Sanz de la Llosa
    2. Francisco Gaspar Sanz de Benemejís
      1. Violante de Pròxita
        1. Nofre Sanz de Benemejís, Señor de Benemejís
      2. Leonor Sanz de Señera
      3. Ángela Boil

Ascendientes

Referencias a fuentes

  1. Pla Alberola, Primitivo: “Benemejís y Señera ante la expulsión de los moriscos”
      • Fecha: 2006
      • Página: Página 166
      • Confianza: Alto
      • Benemejís, Señera, expulsión moriscos, p.166
      • Cita:

        Por entonces, fines del siglo XV, era titular de Señera Pedro Sanz, el cual testó en Señera el 19 de febrero de 1485 y fue enterrado unos días después en la capilla de San Juan en la Colegiata de Játiva, capilla «dita vulgarment deis Sancos»; le sucedió su hijo Perot Sanz, quien un año antes había contraído matrimonio con su prima Dª Aldonza Tolsá (66), ya viuda en 1510.

        Les siguen en el señorío de Benemejís D. Francisco Sanz, antes señor de Montichelvo, quien ya aparece así en un documento de 1522 (67) y cuyo testamento se publicó el 14 de mayo de 1557, y en el de Señera D. Ramón Sanz. Así hasta conectar con la obra de Viciana, quien, entre los lugares del término de Játiva, habla de «Seniera de Sans, Benimexix de Sans», sin identificar con mayor precisión a los titulares, de forma que podía pensarse en una misma persona. Pero no es así, según consta al hablar de los miembros de esta familia, pues D. Onofre Sanz es el señor de Benemejís y D. Ramón Sanz es el de Señera (68).

        (66) Archivo del Colegio del Patriarca, Valencia (ACP): Protocolos de Luis Saranyana, año 1484, sig. 25.588, sin foliar, escra. de 15 de noviembre.
        (67) Martín de VlCIANA: Crónica..., vol. IV, p. 442.
        (68) Martín de VlCIANA: Crónica..., vol. II, p. 150 y vol. III, pp. 330-331.

      • Fecha: 2006
      • Página: Página 167
      • Confianza: Alto
      • Cita:

        En su testamento de 1557, D. Francisco Sanz aparece sólo como señor de Benemejis; pero poco después, en 1563, cuando se procede al desarme de los moriscos del reino, ambos señoríos pertenecerán a D. Onofre Benito Sanz (69) hijo y heredero del anterior (70). No he podido fijar la fecha ni las razones de tal anexión; las noticias espigadas me hacen suponer que la hija de D. Ramón Sanz -Dª Ana, que a veces aparece como Sanz de Lloris, por el apellido de su madre, o como Sanz de Sanz- aportó como dote el lugar de Señera en su matrimonio con D. Onofre Benito Sanz. Durante unos años veremos aparecer un único titular de ambos señoríos, el citado D. Onofre, y esperaba que sucediese directamente en ellos el firmante de las cartas pueblas. De ahí mi sorpresa cuando de nuevo me encuentro con señores independientes, D. Onofre y Dª Ana. La explicación es que se había disuelto económicamente el matrimonio, al tener D. Onofre que devolver la dote a su mujer y, con ella, el lugar de Señera (71). Desde entonces Dª Ana Sanz aparecerá como su señora y D. Onofre Sanz como el de Benemejis, hasta que un nuevo señor de este lugar, D. Pedro Sanz, figure como señor de Benemejis en 1590 al contraer matrimonio con Elisabet Ferrer. Debía ser menor, pues en 1595 todavía está bajo la tutela de su madre, Dª Ana Sanz de Lloris, y quizás morir pronto. Ésta, en su último testamento de 28 de agosto de 1597 deja a su otro hijo, D. Francisco Joaquín Sanz, el señorío de Señera y en 1604 se titula también señor de Benemejis.

        D. Francisco Joaquín Sanz era el señor de Benemejis y Señera cuando se produjo la expulsión de los moriscos, y de él pocas noticias más podemos aportar. Hijo de Dª Ana Sanz y D. Onofre Benet Sanz, debió nacer en 1581 ó 1582, pues al declarar como testigo el 13 de marzo de 1620 decía tener 39 años, poco más o menos (72) asistió a las cortes de 1604, donde figura con el apellido Sans de Senyera junto a D. Cristófol y D. Joan (73).

        69. Manuel DANVILA y COLLADO: «Desarme de los moriscos en 1563». Boletín de la Real Academia de la Historia (Madrid), vol. X (1887), pp. 295 y 303.
        70. ARV: ME, 1703, lib. 3, mano 35, ff 18 r°-20 r°.
        71. ARV: Real Audiencia, Procesos, 1/A/421. El proceso se alarga entre marzo de 1586 y mayo de 1588, pero desconozco la sentencia.
        72. ARV: Real Audiencia, Procesos, 1 /F/1.256, f 12 v°.
        73. Lluïsa MUÑOZ ALTABERT: Les Corts valencianes de Felipe III. Universitat de València, Valencia, 2005, p. 96.

  2. Guía de la nobleza valenciana: Moreno Morrison, Roberto
      • Fecha: 1929
      • Página: Marquesado de Benemejís de Sistallo. Páginas 187 a 190
      • Revista Historia y Genealogía, n.14, 1929, p.188
      • Cita:

        Según la fuente, Mariana Tárrega y Sanz de la Llosa era ya viuda cuando le fue concedido el marquesado de Benemejís en febrero de 1762, lo cual no es correcto, pues murió en septiembre de 1763.

      • Cita:

        En la fuente se relata la naturaleza del pleito entre Don Juan de la Cruz Verdes Montenegro, Señor de Sistallo, y Dª Joaquina de LLorens Nuñez Milán de Aragón, IV Marquesa de San José. El 5 de agosto de 1842 se dictó sentencia a favor de esta última por considerarse que el marquesado era una agregación del mayorazgo fundado en 30 de septiembre de 1555 por Don Francisco Gaspar Sanz, su séptimo abuelo (y sexto abuelo de la concesionaria original).

      • Cita:

        Según la fuente Francisco Gaspar Sanz fundo mayorazgo sobre el Señorío de Benemejís el 30 de septiembre de 1555.

  3. Lluís Cerveró: Fichero genealógico de Lluís Cerveró
      • Fecha: 1557
      • Página: ARV, Manaments 1703, lib.3, mano 35, ff.18, 21, 24
      • Confianza: Alto
      • Manaments 1703, lib.3, mano 35, f.18, 21, 24
      • Página: ARV, Manaments 1703, lib.3, mano 35, f.18
      • Confianza: Alto
      • Manaments 1703, lib.3, mano 35, f.18
      • Cita:

        Consta el matrimonio de Francisco Gaspar Sans con Yolante de Proxita, los cuales procrearon a Onofre Benito Sans, Sr. de Benemexis y Seniera. Francisco Gaspar Sans testó en “evento calendario” ante Pascual Perpiña.

      • Página: ARV, Clero, lib.2275, f.71
      • Confianza: Alto
      • Clero, lib.2275, f.71
      • Cita:

        (04.01.1510) mediante escritura otorgada ante Lucas Pardo, notario, el ___, los nobles Don Juan Sans, Sr. de la Llosa, y Don Francisco Sans, Sr. de la Baronia de Montiselvo, hijos y herederos de Don Juan Sans, transportaron varios censos en la Colegiata de Xàtiva.

  4. Libro Tercero de Manaments y Empares de 1703
      • Fecha: 17 diciembre 1574
      • Página: Folio 18v
      • Confianza: Alto
      • 18v
      • Cita:

        Don Onophrius Benedictus Sans, Señor de Benemexix y Seniera, se refiere a su padre, Don Francisco Sanz, Sr. de Benemixix, que testó de su propia mano ante Paschasio Perpinya, notario, en 1557. El testamento fue publicado por dicho notario el día 14 de mayo de dicho año de 1557.

  5. Viciana, Martín de: Crónica de la ínclita y coronada ciudad de Valencia, libro cuarto
      • Fecha: 16 diciembre 1522
      • Página: Carta de Don Diego Hurtado de Mendoza, Conde de Melito
      • Viciana, Libro IV, Carta Mques.Melito, 1522
      • Página: Folio 110v
      • Confianza: Alto
      • Viciana, Libro IV, folio 210v
  6. Colección Conde de Sástago: Pleito por los molinos de Canals entre Juan Sanz de Alboy y Francisco Sanz de la Llosa
      • Página: Sobre el testamento de Luis Sanz de Alboy y Semboy - Imagen 113/120
      • Confianza: Muy Alto
      • 0113
      • Cita:

        "Don Llois Sanz ab testament rebut rebut per lo dit Anthoni Gaspar Sancho, notari, en 15 de novembre de 1537 feu hereus a dos filles sues ço és a dona Ysabel Sanz de Rocafull, muller de don Llois de Rocafull, dona Àngela Sanz, muller de don Geroni Sanz de la Llosa, per iguals parts y dexa lo usufruit de tots sos bens a dona Àngela Senboy y Sanz sa muller de vida de aquella.

        En après ab (m)inventari rebut per dit notari en 17 de dits mes e any, les dites en dits noms y don Francisco Sanz, Senyor de Benimixix olim de Montichelvo, son cosin germà y marmessor de aquell, (m)inventarienen un ittem 33 ¿lliures? que Gracià Mançanera, llaurador arrendador dels molins de Canals, resta a deure al dit don Llois Sanz y no (m)inventarien la presente de la perpetuïtat dels dits molins per que confirmi lo dret de aquells per falta de fills mascles del dit don Llois recayguè esta part apres de la seva mort en don Joan Senboy y Sanz, senyor de Alboy y nebot de aquell y deva part és injusta posesidora dona Lucreçia Sanz la qual conforme lo testament del dit senyor de Alboy rebut per Thomàs Real quondam notari en 16 de janer 1579 y publicat per dit notari en 29 de març del dit any la qual per mediam persona de don Pedro Sanz senyor de Alboy [...] de aquell per haver mort sens fills mascles don Joan, son germà y fill major del dit senyor de Alboy a pervengut esta part a don Joan Sanz, fill y ereu del dit don Pedro Sanz."

        Lo anterior coincide con el contenido del documento ACA,DIVERSOS,Sástago,211 (Lío H), nº 008: “Cláusula o ítem sacado de la escritura de inventario de los bienes y derechos recayentes en la herencia de don Luis Sanz, marido que fue de doña Ángela Semboy. Autorizada por Antonio Gaspar Sancho notario de Xátiva en 17 noviembre de 1537, en virtud de la cual consta se anota como recayente en dicha herencia cierta cantidad que Gracián Manzanera, arrendador del molino de Canals, estaba debiendo por razón de su arriendo.”

        El documento confirma cuatro datos importantes para mi investigación genealógica:

        1.- Que el D. Luis Sanz marido de Ángela Semboy y padre de Isabel y Ángela que aparece en las genealogías de la colección Salazar y Castro del AHN es el heredero del vínculo de Semboy, que transmitió a su sobrino Juan Sanz de Alboy (también conocido como Juan de Semboy y Sanz).
        2.- Que Juan Sanz de Alboy, sobrino de Luis Sanz de Alboy, testó el 16.01.1579.
        3.- Que Luis Sanz de Alboy y Francisco Sanz, Sr. De Benemejís, eran primos hermanos. Este último debió ser Francisco Gaspar Sanz, padre de Onofre, Sr. de Benemejís en 1564 cuando lo mencionó Viciana en su obra.
        4.- Confirma una sección importante del árbol de los Sanz de Alboy que ya había construido con base en otras fuentes.

  7. Capítulo de la Colegiata de Xàtiva: Libro Viejo de Censos de Menza Comun de 1ª clase (lib. 3175)
      • Página: Folio 18v
      • Confianza: Alto
      • Folio 18v
      • Cita:

        El 17 de enero de 1542, mediante escritura otorgada ante Frances Fuster, el noble Don Frances Sans, Señor del lloch de Benimijix, antes de Montiservo, carga censo al Ilustre Capítulo.
        A 14 de noviembre de 1548

        A 8 de febrero de 1542, mediante escritura otorgada ante mi, Frances Fuster, notario, … Joan Monfort, notario … de los nobles Don Frances Sans, Señor de Sorio, ¿y? Doña Elisabet ¿Salvadora? de Sans carga al Capítulo …
        Nota: este Frances Sanz de Sorio muy probablemente es al que hace referencia Martín de Viciana en 1564.

  8. Viciana, Martín de: Crónica de la ínclita y coronada ciudad de Valencia, libro segundo
      • Fecha: 1564
      • Página: Del apellido Buyl
      • Confianza: Alto
      • Cita:

        "Pedro primogenito fue Bayle General de Valencia: con Priuilegio dado en Perpiñan a veynte y quatro de Junio año de mil trezientos y cincuenta y seys. Este caso con Eluira Lopez de Sllaua, de quien procedieron doña Catherina, que caso con don Fernando de Arenos: y doña Yolante que caso con don Fernando de Heredia: y segunda vez con el Vezconde de selua. Don Philipe, segundo genito, caso con doña Andreua Colom: este fallescio año de mil y trezientos y setenta y cinco: dexando hijo a don Pedro Buyl señor de Manizes: al qual el Rey dio titulo de nobleza con priuilegio dado en Poblet a veynte y quatro de Julio, año demil trezientos y ochenta y cinco. Y antes le hauia dado toda jurisdiccion en Picacent y Alcacer: con priuilegio dado en Montblanch a veynte y dos de Octubre año de mil trezientos y setenta y quatro.

        Este don Pedro fue casado con Ursula Codinats, de quien procedio don Philippe Buyl. Fallescio don Pedro año de mil y trezientos y nouenta y quatro. Don Philippe caso con Leonor de Romani: de quien procedio don Pedro, que caso con Catherina de Nauals. De este matrimonio procedio don Pedro señor de Manizes, que caso con Margarita de Escriua, de quien procedio Don Pedro. Por fallescimiento de Margarita, caso segunda vez con hija del señor de Buñol de la casa de Mercader: de quien procedio don Guillem Ramon Obispo de Girona. Don Pedro primogenito, caso con doña Yolante Belenguer y de Figueroa, de quien procedieron don Pedro señor de Manizes, don Joan, doña Hieronyma que caso con mossen Joan de Escriua Maestre racional, y doña Angela que caso con don Francisco Sans señor de Monticheruo. Don Pedro hijo de don Pedro, y de doña Yolante Belenguer, caso con doña Beatriz de Proxida, de quien [...]"

  9. Juan Francisco Andrés de Uztarroz: Anales de la Corona de Aragón, siendo sus reyes Dª Juana y D. Carlos, parte II
      • Fecha: 1522
      • Página: Libro tercero, capítulo V, folio 15
      • Cita:

        Francisco Sanz, Señor de Montichelvo, estaba entre los caballeros que asistieron al Virrey de Valencia, Conde de Melito, en auxilio de Albaida, que había sido atacada por los agermanados. También se menciona la muerte del Comendador Despuig a manos de los insurgentes.

  10. Salazar y Castro, Luis: Familias del Reino de Valencia
      • Fecha: hacia 1750
      • Página: Folio 5v
      • Confianza: Alto
      • Boil, folio 5v
  11. Capítulo de la Colegiata de Xàtiva: Libro Mayor de Censos de los Meses de Setiembre, Octubre, Noviembre y Deziembre (lib.2275)
      • Fecha: 1736
      • Página: Folio 71
      • Confianza: Alto
      • Folio 71
      • Cita:

        Mediante escritura otorgada ante Lucas Pardo el 4 de enero de 1510, los nobles Don Juan Sanz, Señor de la Llosa, Don Francisco Sanz, Señor de la baronía de Montiselvo, hijos y herederos de Don Juan Sanz, transportaron varios censos por dos anuales celebrados en el altar de Santa Lucía y Santa Paula y para alumbrar una lámpara.

  12. Ducado de Fernán Nuñez: Árboles genealógicos de la familia Sanz
      • Fecha: 1590
      • Página: Genealogía de la Primera Casa de la Llosa
      • 16 Casa de la LLosa I
      • Fecha: 1590
      • Página: Genealogía de la Segunda Casa de la Llosa
      • 17 Casa de la Llosa II
      • Fecha: 1590
      • Página: Genealogía de la Casa de Benemejís
      • 19 Casa de Benemejís
  13. Terol i Reig, Vicent (editor): Índex general de consells i actes de l'Arxiu Municipal de Xàtiva (1500-1550)
      • Fecha: 1523
      • Página: Página 173
      • Confianza: Alto
      • Cita:

        Desavehinament de don Francés Sans, senyor de Montichelvo

      • Fecha: 1532
      • Página: Página 175
      • Confianza: Alto
      • Cita:

        Desavehinament de don Francés Sans, senyor de Montichelvo